صدسال با آموزش و پرورش اصفهان( علی جلال پور)
- پنجشنبه, شهریور ۱۴, ۱۳۹۸, ۵:۴۸
- شخصیت ها, شخصیت های علمی, شخصیت های فرهنگی, مطالب آموزنده, مقالات
- 179 views
- ثبت نظر
علی جلالپور در روستای چوپانان از توابع شهرستان نایین به سال ۱۳۳۳ متولد شد. پس از تحصیلات ابتدایی در چوپانان و انارک در دانشسرای مقدّماتی شهرستان نایین ادامه تحصیل داد و بعد از اتمام این دورهی تحصیلی به خدمت سربازی اعزام گردید. در حین خدمت نظام به صورت متفرّقه به دریافت دیپلم ادبی شد. وی در سال ۱۳۵۵ ضمن اشتغال در آموزش و پرورش برای ادامهی تحصیل به صورت شبانه در رشتهی تاریخِ دانشگاه اصفهان پذیرفته شدند و تا هنگام بازنشستگی در مقاطع مختلف از ابتدایی تا متوسطه در اصفهان و چوپانان و انارک و کوهپایه به تدریس مشغول بودند.
مرحلهی دوم اشتغال وی مربوطه به ایّام بازنشستگی است که همانند بسیاری از همکاران فرهنگی برای امرار معاش برمبنای ارتباط و موقعیّت به مشاغل گوناگون روی آورد. از آن جا که تجارب شغلی نیز همانند عبرت آموزی از تاریخ چندان کاربرد و اعتباری ندارد؛ ایشان هم به دلایل خاص زندگی خود در پروژههای عمرانی شهر اصفهان به اموری چون کارگری و نگهبانی و… پرداختند. وی با توجّه به تجارب شغلی متنّوع و مشاهدهی فراز و فرود تحوّلات جامعه و ایثارگری در مناطق جنگی و همنشینی و زندگی با قشرهای فرودست جامعه شاید احساس و قرابت بیشتری با دردهای مشترک این طبقات را در کولهبار خود داشته باشند. ایشان علی رغم مشکلات زندگی خود ضمن اظهار همدردی با ستمدیدگان حال و گذشتهی ایران سعی بر آن داشتهاند که نوع نگرش خود را نسبت به تاریخ در مجموعهای گردآوری سازند که حاصل آن انتشار کتب آینهی عیبنما راجع به دوران قاجاریه و پهلوی و افشاریه و زندیه در سالهای ۹۴، ۹۶ و ۹۷ بوده است. از این دیدگاه علت و مرکز ثقل تکرارهای تاریخی را در سیستم مدیریت و نوع حکومتهای اقتدارگرایی جستجو میکند که بر خلاف شعار و وعدههای رنگین در برنامهی اجرایی آنان از آزادی بیان و احترام به عقاید و افکار و تحمّل دیگران و حفظ منافع ملی خبری نیست؛ در نتیجه معتقد است که علت اصلی ابتر ماندن اهداف و آرمان آزادیخواهان ناشی از کمبود این عوامل بوده و با تأسّف باید اقرار کرد که حوادث و گذشت زمان هیچ تأثیر و تغییری در ساختار و ماهیّت مجریان آن نداشته است. در این دیدگاه شرح زندگی پادشاهان و تأثیر عوامل پشت پرده در سیستم حکومت مانند حرمسراها، قدرت نظامیان، فرهنگ غالب و غیره به شکلی توصیف گردیده تا خواننده متوجّه شود که نقش بعضی عوامل داخلی و خیانت آگاهانهی آنان به مراتب بیش از دشمن خارجی به ما لطمه وارد ساخته است. در نتیجه به زعم ایشان تمام بدبختیها نشأت گرفته از این رفتار و مطابق ضرب المثل از ماست که برماست” میباشد ؛ زیرا آنان با رفتار و عملکرد خودشان سرنوشت حال و آیندهی میلیونها انسان مظلوم و ستمدیدهای را رقم زدهاند که هیچ نقشی در ایجاد و بروز حوادث تلخ و ناگوار کشور نداشتهاند. بنابراین با این نوع نگرش و اقرار به کاستیهای آن به تدوین زندگی و تصویر سازی شخصیّت پادشاهان و افرادی پرداخته است که از دوران صفویه مسیر تاریخ ما را رقم زدهاند. امیدوار است که با توجه به کاستیهای موجود در گردآوری مطالب در حد توان خود محرّک و موجی برای درک بیشتر از تاریخ فراهم آورده باشد.
در دنیای امروز شناسایی و نقش حاکمان در پیشرفت و رفاه مردم کاری دشوار نیست؛ تنها کافی است با دیدی منصفانه به نقش رهبران کشورهایی چون ژاپن، مای، سنگاپور و کشورهای اسکاندیناوی و غیره داشته باشیم که چگونه اوضاع کشور خود را متحوّل ساختهاند؛ اما در این جا به دلیل تکرار و دور بستهی تاریخ کشورمان همواره به نقش کوروش و داریوش و دیگران افتخار میکنیم و یا در بُعدی دیگر شاهد آن هستیم که با جابجایی و عملکرد حکومتها به همان سنّت دیرپای سوق داده شدهایم که با فراموش کردن جنایت و خیانتهای تاریخی دیکتاتورها، باز هم در حسرت و غبطهی بعضی از آنان در اجرای رفع تبعیضها بمانیم. همان گونه که پیشرفت و افتخارات به نام پادشاهان ثبت گردیده، باید انحطاط جامعه و سرکوبی اندیشمندان نیز به نام آنان ثبت شود. نکتهی مسلّم این است که برای پیشرفت هر جامعه آگاهی مردم و حاکمان لازم و موم یک دیگر میباشد؛ ولی کدام جامعه را میتوان یافت که بدون برنامهریزی حاکمان دلسوز و تأکید بر حفظ منافع ملّی ارتقا یافته باشد؟
ایشان بر این باور است که دوران زندگی هیچ کس بی دغدغه نیست و میزان و تعادل آن تابع افکار و اعمال خود شخص میباشد. همان گونه که انسان برای ادامهی حیات خود محتاج به تغذیه از منابع گوناگون است؛ به همان نسبت و یا بیشتر نیز وابسته به تغذیهی روحی از اندوختهی فکری خود یا دیگران میباشد. هر فرد برای تأمین نیازهای روحی خود متوسّل به اعمال و رفتاری خاص میگردد؛ ولی در بین گزینهها هیچ کدام جای مطالعه را نخواهند گرفت؛ زیرا انسان با آگاهی و دانش است که قدرت پرواز روحی مییابد و با اوج گرفتن بسیاری از حقارتها را در خواهد یافت. هر کتاب نمادی از شخصیّت و حاصل تجربه و اندوختههای یک فرد میباشد و استفاده از آن راهگشای بسیاری از ناهنجاری و مشکلات روحی و روانی هر جامعه خواهد بود. کتاب بهترین و راهنمای انسان در تمام مراحل زندگی است و اگر علاقه به دانستن و تغییر در شخص وجود داشته باشد، دیگر بهانههایی چون وقت و حوصله نداشتنها رنگ خواهند باخت. برای ایجاد علاقه و انگیزه و تمرکز بر روی یک مطلب توصیه میگردد که در کنار مراحل تحصیلی هر نکتهای را که به ذهن خطور میکند در جایی یادداشت کنیم؛ زیرا به مرور زمان این کدها بهترین تداعی کنندهی افکار خواهند بود و باید بنویسیم و بخواهیم تا آنها برآورده
درباره این سایت